من و هزار توهای ذهنم

دمی درنگ دلم زين شتاب می‌لرزدچنان حباب كه بر موج آب می‌لرزدبه انزوای من آهسته‌تر بيا ای شعرز زخمه‌های نسيمت رباب می‌لرزدغزال من چه شنيدی ز باد ای صياددرون مردمكت اضطراب می‌لرزدبريز جام لبالب ز شعر تر من و هزار توهای ذهنم...

محبوب من !
پاییز مصرع سوم رباعی دوری از شماست...
محبوب من !
پاییز میراث فرهنگی عاشق است...
شما نباشی؛ همه ی بغض های جهان در گلوی من است...
کوچه ها را یکی یکی ورق میزنم...
از پاییز راهی به شما پیدا میکنم.
باران های درونم آغاز میشود.
محبوب من؛ بی تو پاییز دوران سختیست...

‌‌‌‌‎‌‌

من و هزار توهای ذهنم...

یلدا سیاه چشمان توست که در تاریکترین و طولانی ترین شب های بی قراری من می درخشد من و هزار توهای ذهنم...